Waa Habeen soo-gal, hiimse hiimse fiid ah, hoor-hoor kallil daba dheeraatay oo howdka sare hilaac roob ka muuqday.
Haybis waxay Hooyo iyo Geel u tahay Qoys dhan oo Cadayska raashinka iyo caanaha la cabbo ka maala.
Subax Habeen hore oo roob ka da’ay Hal-fadhigeed ayey halacsatay hillac, kaddibna markii Xerada laga sii daayey, ayey toos u abaartay halkii hilaacu ka baxay Xalay.
Kama ay leexan toorihii subaxnimo ee dhabaha, waxaanay afka saartay howd. Waxa caado u ahayd in marka subixii la foofiyo aanay dhaafi jirin jeexyada Magoolka iyo Caws caddaha leh ee agaagarka guriga ay ka fooftay. Taas ayaa sababtay inaan laga werwerin ama aan subixii cidiba ka daba-tegin ee gelinka dambe uun laga soo caraabiyo kaynta ama dhinaca Banka Maajeenta leh ee Deegaanka.
Hase ahaatee, maalintan Haybis kuma hakan Kaymihii ay daaqi jirtay, cidna kama war qabto. Casar gaabkii ayaa sidii caadada u ahayd Odaygii reerku baadi-doonay si uu u soo caraabiyo. Waxa uu si habsan uga dhegeystay alleenkeedii dugsiyada geedaha Kaynta, maantase ma maqlayo koorta ciddeedii, Cajiib! Tallow xagay qabatay? Ma Koortiibaa laga furtay? (alleenkii Codka dheeraa ee ku xidhnaa hasha).
Waa caaddo Geel-jiruhu leeyahay in Koorta codka dheer iyo Boodaanta quruxda badan la kala furto (Xaddista), oo sida casrigan Mobile-ka iyo Aaladaha kale ee gacanta lagu qaataa u yihiin Ashyaada aanay gacmuhu gafin, ayey Koorta Geelluna u tahay mid loo kala-xaddo si joogto ah.
Baadi-doonkii, Cad-ceedii ayaa godka gashay. habeenkiibaa soo galay, Haybis-na wali raadkeedii maaljn daaqa kumuu Arkin Kayntii Bilcilka Magoolka badan lahayd. habeenkuna waa Gudcur Bisha Dayaxu gashay habeenkii 27-aad.
Wuxuu San-qadh dhegeysto Odaygii, waxa la gaadhay caweyskii dhexe, kaddibna markuu raq iyo ruux waayey ayuu yiqiinsaday inaanay Hashii Maanta ku soo foofin dhulka, waxaanu afka saaray dhinicii Banka Caws-weyne oo geelal badan looga xero-dhigay Kal-dambeedkii Waraabka. Habeenkii oo dhan ayuu dhex wareegayey bankii oo uu baadi-doon ku marayey Xeryaha Geelasha halkaa mayracanayey.
Xaaji Sarmaan, waa Odayga Hasha lahaaye, sidii uu marba dhinaca u raacayey dabeyshii Banka ka dhacaysay, ayuu Waa-soo-dhaawadkii meel bannaan ah geed dhinicii uu damcay inuu ku nasto. waxaanu jeebka kala soo baxay Takhsiin Buuri ah oo uu galabta ka soo dambasaystay Ardaaga Gurigiisa.
Markuu Salka dhulka dhigay, ayuu maqlay Waraabe ka ciyaya meel aad uga durugsan. Dhegta ayuu la raacay ci’dii Waraabaha oo aad u dhegeystay, wuxuu maqlay mid kale oo isna ka ci’yeya meel ka sii fog oo jihadii ka hore ka dhawaaqay ku beegan.
Fadhiga ayuu ka booday, isagoon xataa Buurigii Takhsiimin. Waxa uu abaaray halkii uu ku tilmaansaday Ci’da Waraabaha, wuxuu talaabo-dheereeyo, isla-markaana uu jabaq-dhegeysto in wax Cabaad Geel ah iyo sanqadh kale u baxdo, xilli iftiinka waaberigu Cirka safeeyey, ayuu maqlay dhawaqa Koortii Hashiisa iyo gurxanka Waraabeyaal aad moodo guutooyin Ciidan oo Dhoola-tus samaynaya oo ka soo duulaya meel rabbac u jirta.
Ma sito wax Hub ah. Wuxuuse haddii laga tegi waayo uu wataa Ul yar iyo Tooray uu dhinaca ku sito. Markuu maqlay miisaanka horrorka iyo Cabaadka Hasha ee goos-gooska ah (Caa-Caa-Caa), ayuu isna miyirkii ka tegay. Dhulkuna waa cidlo, walina Waagu si fiican umuu beryin oo dhulku dharaar muu noqon. Qaddar markuu u jiray kobtii sanqadhu ka baxaysay ayuu haddana maqlay in Hashu u sii ordayso jihada ay ka xigto, Aadunka eryanayaana dhiniciisa soo xigo, oo ay isla sii fogaanayaan.
Wuxuu sii kordhiyey Xawaarihii Orodka. Wuxuu miciinsaday Qaylo iyo hanjabaad. Kuye “waar Hasha Waraabaha ka rida, waar hayaay, waar Hasha Waraaba ka ridda. Uu Uu, hooy, hooy,”!.
Cabbaar hadduu socday oo aanu mar qaylo afka isku darin, ayuu ka dul-dhacay raxan waraabeyaala oo legday Heshiisii Haybis iyo kooxo habar-dugaag kale ah oo dul gaaf-wareegaye, si ay hadhaaga raqda u cunnaan marka ay Waraabeyaashu ka haagaan. Toosh muu sidane goolaaftanka iyo guuxa Waraabeyaasha ayuu ka halacsaday toban talaabo meel u jirta.
Nasiib-wanaag Haybis wali waa dhaawac oo nafta kamay jarin Waraabeyaashu, balse dhulka ayey jiiftaa oo waxa raqaya Dhurwaayo iyo Candho-dheer (Waraabaha dhedig). Waxbase uguma taallo isaga oo ma haysto wuxuu kaga rido oo aan qaylo iyo tuurmo ahayn. Waraabe hal qashayna way adag tahay inuu maqlo waxaan ahayn gurxankiisa iyo Cabaadka raqda u haaligayo oo uu halgan ugu jiro sidii uu qudha uga jari lahaa.
Xaaji Sarmaan, wuxuu Shiid iyo qaylo miciinsadaba, rubuc-saac markii dagaal kula jiray Waraabeyaashii aan wali dhaadin dhagaxa ku soo dhacaya, ayaa meel aan ka fogayn kobtii waxa ka soo booday Bahal Libaaxa oo masaafo dheer uga soo orday sidii uu u calfan lahaa Haybis caddaheeda.
Libaaxii ayaa isagoo Geedaha jiidhaya mar qudha ka dul-dhacay Waraabeyaashii, kadibna caydhsaday oo midhba meel ka kuday. dabadeedna wuxuu is-dul-taagay Hashii oo aan waxba ku noolayn, balse ay naftu wali ku sii jirto, Odaygii Sarmaan oo aan qancin badbaadinta Heshiisuna taaganyahay meel soddon talaabo u jirta.
Libaaxii kumuu deg-degin inuu hashii cunno’e wuxuu iska Kulaalayey iyadoo galgalanaysa. Wuxuu kullaalo libaaxii Waagii ayaa Cadaaday. Waxaana soo baxday Cad-ceedii. Dhulkiina wuxuu noqday dharaar, kaddibna waxa si fiican isu-arkat Libaaxii, Hashii Qalnayd iyo Xaaji Sarmaan oo aan Ishin Xoollaad Hashan waxba uga dambeyn. Talo way ku caddaadtay. laba daran-baana horyaala inuu Naftiisa la baxsado oo uu caydh noqdo iyo inuu naftiisa biimeeyo oo tab iyo xeelad Libaaxa ku dilo,sidaan hore u sheegayna wax Hub ha ma haysto Oday Xaaji Sarmaan.
Halkaa marka Xaal marayo maxaad yeeli lahayd Akhriste? Bal ka waran ma ku Heshiin karaan Hilbaha Haybis Sarmaan iyo Aarku? Bal adba!!
Qallinkii: Saleeban Cabdi Cali (Kalshaale)
Email: editor@gobanimonews.com
Hargeysa/Somaliland
